نسخه پیچیه یک نسخه

نوع بیمه: بیمه حضرت ابولفضل

نام بیمار:بروبکس       وابستگی:غیر متعهد                   سن:21-22-19-20

کد:1000001100001           صفحه: ندارد                   تاریخ ویزیت:1384.12.19

Rx:

AZADi

1)Syrop 2 spoon Dar Har Day

2)Capsule & Tablet For Adilt Patient

3)3x5 (3cc)Injection For Every Patient&its family &every friends&Chapiha

4)Masrafe Dakheli for right Fraction & Mobarezin Assasi & Baghieh

5)Ointment va Mohkam Bemalid kafe paye bachehaye 2 khordad va har chi eslahtalabe

میزان دوز مورد مصرف:

- برای نوزاان و اطفال :روزانه سه مرتبه صبح و ظهر و شب به میزان دو لیوان بزرگ شیرخوری

- برای جوانان و بالغین : روزانه یک قاشق چای خوری

- برای افراد میانسال و از کار افتاده : به هر میزان مصرف نمایند بلامانع است .

- برای خودی ها : روزانه یک طشت.

نحوه ی استعمال :

آزادی از چند طریق قابل استعمال است:دهانی (خوردنی) ، پوستی (مالیدنی) ، تزریقی،داخلی

دهانی (خوردنی):

در مورد افرادی که نیازمند آزادی هستند ؛ اما از آن سواستفاده می کنند مصرف با قطره چکان صورت بگیرد.برای این نوع مصرف میزان هر ماه یک قطره پیشنهاد می گردد. روز شانزده آذر هر سال تا یک قاشق چایخوری بلا مانع است.بعد از مصرف دهانی حتماً محکم توی دهان بیمار زده شود.در این حالت مداوای بیمار بین صدوچهل ودو سال تا سیصد وبیست و پنج سال طول می کشد.

پوستی(مالیدنی):

در مورد افرادی که بعد از مصرف آزادی دارو را بدون تجویز پزشک در اختیار دیگران قرار می دهند ، استعمال پوستی (مالیدنی) تجویز می شود.در این حالت پس از هر بار استعمال بیمار را به زیر زمین برده و روزانه به مدت سه ساعت بمالند.در صورت جراحت ناحیه ی مصرف از مسکن های موجود در بازار استفاده شود.مداوای بیمار در این حالت حداقل در بیست سال انجام می گیرد.لازم است در بین دو وعده تفهیم مصرف دارو انجام شود تا انعقاد کافی صورت گیرد.

تزریقی:

در مورد کسانی که نیازمند مصرف آزادی هستند،اما مصرف آن باعث دل پیچه و آشفتگی درونی آنها می گردد و به مصرف عادت ندارند،تزریق آزادی به میزان قانونی ضروری است.قانون و میزان مصرف آزادی را هر کس که در روز مذکور پشت میز مذکور نشسته بود ، تعیین می کند.با این میزان مصرف بیمار احتمالاً در مدت چهارصدوهشتاد سال بهبود می یابد.در این مداوا همواره احتمال بروز مجدد بیماری موجود است.

داخلی:
این نحوه ی استعمال در مورد بیمارانی صورت می گیرد که مصلحت خود را تشخیص نمی دهند و با ایجاد درگیری و تشنج و شلوغ کردن جلوی استعمال آزادی را می گیرند.در این حالت باید بیمار را رها کرد تا هر کار می خواهد بکند؛ وقتی بیمار مذکور پس از مدتی واکنش های عصبی خود را رها کرد،به دلیل این که امکان مصارف دیگر را ندارد؛دارو به صورت استعمال داخلی مصرف می گردد.این نحوه مصرف در مورد افراد پر حرفی که به دیگران اجازه حرف زدن نمی دهند نیز ضروری است.در این حالت بیمار دو روزه سلامت خود را باز می یابد ؛ البته وقتی کار از کار گذشت.

عوارض جانبی :

استعمال بدون اندازه آزادی باعث تشنج بیمار، بروز انواع توهم و گاه بی حسی و بی هوشی می گردد.