با دست های عاشقت، آنجا، مرا مزاری بنا کن
هراس من باری همه از مردن در سرزمینی است که مزد گور کن از آزادی آدمی افزون باشدبا دست های عاشقت، آنجا، مرا مزاری بنا کن
هراس من باری همه از مردن در سرزمینی است که مزد گور کن از آزادی آدمی افزون باشددرباره من
به یاد آور که زندگی من باد است
و چشمانم دیگر نیکویی را نخواهد دید
چشم کسی که مرا می بیند
دیگر به من نخواهد نگریست
و چشمانت برای من نگاه خواهد کرد
و من نخواهم بود .......
ادامه...
روزانهها
همه- امیر عباس انتظام
- افشای 17خطای امنیتی و حرفه ای در طرح ملی ساماندهی پایگاههای این ایستگاه
- مصاحبه با زن مبارز "کانسپسیون پیچیوتو" سارا نیکو، سیاهکل دات کام
- ساماندهی یا دخالت در حریم خصوصی محمد واعظی، این خانه سیاه است
- پایان عبرت آموز یک دیکتاتور علی افشاری، من نوشت
- مازاد جنون، به بهانۀ اعدام صدام نادر فتورهچی، رخداد
- دیکتاتور نمرده است! سیامک فرید، کار آنلاین
- بازتاب اعدام صدام حسین در وبلاگ های ایرانی و عراقی فردا کلوب، رادیو فردا
- اعدام صدام، رهایی از تحقیر مدام علی اصغر سیدابادی، هنوز
- صدام و تاثیرش بر تحولات سیاسی ایران گفتگوی آرش البرزی با هوشنگ نهاوندی، رادیو فردا
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- خرداد 1391 2
- شهریور 1390 1
- تیر 1390 1
- فروردین 1390 1
- آذر 1388 2
- مهر 1388 1
- شهریور 1388 1
- تیر 1388 2
- خرداد 1388 1
- اردیبهشت 1388 1
- فروردین 1388 2
- اسفند 1387 1
- بهمن 1387 1
- دی 1387 1
- آبان 1387 1
- مهر 1387 2
- تیر 1387 1
- خرداد 1387 1
- اردیبهشت 1387 1
- فروردین 1387 3
- اسفند 1386 2
- بهمن 1386 1
- دی 1386 2
- آذر 1386 1
- آبان 1386 1
- مهر 1386 2
- شهریور 1386 1
- مرداد 1386 2
- خرداد 1386 3
- اردیبهشت 1386 5
- فروردین 1386 4
- اسفند 1385 9
- بهمن 1385 5
- دی 1385 4
- آذر 1385 5
- آبان 1385 8
- مهر 1385 8
- شهریور 1385 10
- مرداد 1385 9
- تیر 1385 7
- خرداد 1385 6
- اردیبهشت 1385 12
- فروردین 1385 16
- اسفند 1384 8
آمار : 250795 بازدید
Powered by Blogsky
راستی چقدر بی قید شده ام
منی که با صف مدادهای تراشیده توی جامدادی ام نمیفهمیدم
اینهایی را که کتاب علومشان جلد کاغذ کادویی وپلاستیکی نداشت
افشین
جمعه 31 شهریور‌ماه سال 1385 ساعت 12:02 ب.ظ
دوست خوبم سلام:
خاک در اندیشه ی باران نبود
هیچ نشانی ز بهاران نبود
بال و پر چلچله ها خسته بود
پنجره ی باغ خدا بسته بود
شب چه شبی بود!
شکوه آفرین
چشم به راه تو زمان و زمین
شهر اگر تیره و تاریک بود
لحظه ی لبخند تو نزدیک بود
تا تو فرود امدی از اوج نور
روح زمین تازه شد از موج نور
از نفس گرم تو گل جان گرفت
باغ طراوت سرو سامان گرفت
سبز شد از لطف تو صحرا و دشت
قافله ی چلچه ها باز گشت
آمدی و زمزمه آغاز شد
روزنه ای روبه خدا باز شد
امدی و نوبت فردا رسید
فصل شکوفایی کلها رسید
عاشقانه هایم از حالا مقدمت را گرامی میدارد.
قشنگ بود...
سلام
وبلاگ جالبی داری
گفتم حالا که خوشم اومده یک نظر ناقابل کمترین کاریه که می تونم بکنم
اگه دوست داشتی یه سری به من بزن
واگر از وبلاگم خوشت اومد بیا به هم لینک بدیم
موفق وسربلند باشید
سلااااااااام
چطوری اقا افشین؟؟؟
من همیشه به وبلاگت سر میزنمااااااا!!!!!!!!!!
سلام بی وفا . دیگه به من سر نمی زنی
صف مدادهای تراشیده٬ درست روبروی ما ٬ بر علیه ما٬ به مقابله برخواسته اند. چه بدهکاریم ما!