تدفین مرزها و یک زندگی بی شرف. شرف تجملی است مخصوص کالسکه دارها.
و زندگی دیگر چیزی نیست جز قبرستان ارزشها پشت یک مسجد که تو فقط نماز جماعتش را می بینی و من که برای کمتر شدن درد تولدشان، بین قابله ها و مرده شورها قدم می زنم. و این از آن مرگ هاییست که گریه ندارد اما رنج دارد.
سلاااام... قالب نو مبااارک...
خبری ازت نیس؟!
سی یووو...
بای بای
کی از کابل اومدی؟!
سلام. قالب نو مبارک.
....و این عکس و این نوشته که خیلی..... لذت بردم از خوندنش
شاید زندگی آن مهمانی ای نباشد که آرزویش را داشتی اما حالا که به آن دعوت شده ای تا می توانی زیبا برقص...