با دست های عاشقت، آنجا، مرا مزاری بنا کن

هراس من باری همه از مردن در سرزمینی است که مزد گور کن از آزادی آدمی افزون باشد

با دست های عاشقت، آنجا، مرا مزاری بنا کن

هراس من باری همه از مردن در سرزمینی است که مزد گور کن از آزادی آدمی افزون باشد

مرا به جایی ببر که هیچ کس را امتحان نمی کنند. من خودم از همه بیشتر مراقب خودم هستم .لعنت به من . چه کسی آن قدر محکم بر فانون های خودش ایستاده است که بتواند مرا امتحان کند ؟ از امتحان شما سر بلند بیرون آمدن ، سرشکستگی خود من است . من ناظرها را دوست ندارم . مومن کسی است که به قانون های خودش عمل کند و شما چطور از خلوص من در بیان قانون هایم مطمئن می شوید؟ شما که حق قانون شخصی داشتن را برای کسی قائل نمی شوید . قضاوت های کوچکتان ،کوچک و بی پایان . در بایگانی شما بماند .من صاحبشان نیستم .
نظرات 3 + ارسال نظر
خزان نوشت دوشنبه 9 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 11:20 ب.ظ http://chayesabz.blogsky.com/

کی می تونه بهترین قضاوت را در مورد ادم بکنه به جز خودش وقتی که صادقانه فکر می کنه!.

باران سپید سه‌شنبه 24 مهر‌ماه سال 1386 ساعت 06:11 ب.ظ http://sepidebarani.blogfa.com

سلام
وبلاگ جذابیست.
اتفاق آدم را به کجاها که نمی کشاند.
موفق باشید.

مطهره دوشنبه 14 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 11:43 ب.ظ http://www.aspiring.persianblog.com

سلام...اتفاقی وبلاگ شما رو کشف کردم و خوشم اومد دوست دارم لینکش کنم اشکالی نداره؟؟؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد