در فلان جا زلزله یی می آید،چند صد نفر زیر آوار می مانندو هزاران نفر به سوگ آن چند صد نفر می نشینند.میلیون ها نفر در دنیا خبر را می خوانند و متاثر می شوند. سران کشور ها پیام تسلیت می فرستند و برای کمک اعلام آمادگی می کنند و هواپیما ها پر از تجهیزات برای کمک به نوبت به پرواز در می آیند .گروه های امداد بین اللملی به منطقه عازم می شوند تا شاید از زیر آن آوار چند نفری را زننده بیرون آورند .
در منطقه ی دیگر درختی در آتش می سوزد ، توریستان به سرعت آن کشور را ترک می کنند.باز هم صد ها خانه و کاشانه در زیر آتش می سوزد . اما این بار سران کشورها مشعوف از این فرصت جهت افزایش درآمد از آن توریستان نه پیامی می فرستند و نه کمکی برای اتفای حریق ! و تو چند روز بعد در روزنامه می خوانی که میلیون ها درخت در آتش سوختند و صد ها هکتار زمین نابود شد و هنوز هم آتش سوزی ادامه دارد ....
به راستی که هیچ کس به فکر نسل های آینده نیست !
دستانت را در دستانم بگذار تا برایت نوید شادی بخش پر ستو ها را به ار مغان بیاورم دستانت را در دستانم بگذارتا بتوانم امید ها در دلت زنده کنم دستانت را در دستانم بگذار تا شاید بتوانم گوشه ای از تنهایی هایت را پر کنم دستانت را در دستانم بگذار تا حداقل بتوانم همراهت باشم دستانت را در دستانم بگذار تا دوباره احساس زیبایی ها را در وجودت زنده کنم دستانت را در دستانم بگذار تا بتوانم ارامش را در تو زنده کنم
منتظر دستهایت می مانم
نسل های اینده؟ کی دیگه به اونا فکر می کنه وقتی با نسل کشی ها می خواهند هیچ امروزی به فردا نرسد!
درخت ها می سوزنند چون سبزند٬ همان طور که ادم ها....
سلام . هیچ می دونی از روزی که منو لینک کردی اصلا به من سر نزدی !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
منتظرتم
سلام . نسله آینده کلمه قشنگیه