TanxGiven

آنروز که خدایم مرد، در هوا چنگ انداختم، چونان کودکی که تازه ازمادر می زاید و به دنبال چیزی برای آویزان شدن است

مثل گربه  وحشت زده ای که هیچ هدف نمی گیرد ، تنها به همه سمت چنگ می اندازد ، به این امید که از خویش دفاع کند

آنروز که خدایم مرد دانستم که دیگر هیچوقت نمی توانم بگریم ، با اینکه همیشه چشمم از اشک پر خواهد بود

با اینکه صدایم هماره از بغض شکسته خواهد بود

آنروز که خدایم مرد ، دانستم که زین پس مسافر پریشانیها خواهم بود

آنروز دانستم ...............